Św. Teresa od Dzieciątka Jezus, dziewica. Maria Franciszka Teresa Martin urodziła się w Alencon (Nor-
mandia) w 1873 r., jako dziewiąte dziecko Ludwika i Zofii. Kiedy miała 4 lata, umarła jej matka. Wy-
chowana w pobożnej rodzinie chrześcijańskiej i w internacie benedyktynek w Lisieux, w piętnastym roku
życia - za osobistą dyspensą Leona XIII - wstąpiła do klasztoru karmelitanek. Tam otrzymała imię Teresy
od Dzieciątka Jezus. W zakonnym życiu zadziwiała jej dojrzałość duchowa. Starała się doskonale speł-
niać wszystkie, nawet najmniejsze obowiązki. Nazwała tę drogę do doskonałości “małą drogą dziecięc-
twa Bożego”. W 1890 r. złożyła śluby W trzy lata później została mistrzynią nowicjuszek. Widząc, że
miłość Boga jest zapomniana, oddała się Bogu jako ofiara za zbawienie świata. Swoje przeżycia i cier-
pienia opisała w księdze “Dzieje duszy”. Zmarła na gruźlicę 30 września 1897 r., zapowiedziawszy:
“Chcę, przebywając w niebie, czynić dobro na ziemi. Po śmierci spuszczę na nią deszcz róż.” Beatyfiko-
wał ją Pius XI w 1923 r., kanonizował w dwa lata później. Jest patronką zakonów: karmelitanek, teresek,
terezjanek; misjonarzy, misji katolickich; archidiecezji łódzkiej, Francji.
W ikonografii św. Teresa przedstawiana jest na podstawie autentycznych fotografii. Jej atrybutami są:
Dziecię Jezus, księga, pęk róż, pióro pisarskie.
