Witaj! Szczęść Boże!
Blog ten powstał po to, byśmy wzrastali w wierze zgodnie z Katechizmem Kościoła Katolickiego: U wszystkich ochrzczonych, dzieci i dorosłych, po chrzcie wiara powinna wzrastać. (...)Przygotowanie do chrztu stawia człowieka jedynie na progu nowego życia. KKK 1254
św. Romuald
Romuald był synem księcia Rawenny. W literaturze historycznej panują rozbieżności, co do daty urodzenia Romualda. Niektórzy uściślają jego datę urodzenia do 952 roku.
Prowadził w młodości zwyczajne dla jego stanu życie hulaszcze i pełne uciech. Zmuszony przez swojego ojca Sergiusza do sekundowania w pojedynku był świadkiem, gdy ojciec zabił przeciwnika. To wstrząsnęło Romualdem i postanowił odpokutować czyn ojca. Uciekł do klasztoru benedyktynów św. Apolinarego w pobliżu Rawenny. Po trzech latach porzucił zakon. Przyłączył się do mnicha Maryna, który miał pustelnię na lagunie koło Wenecji. Obaj udali się wraz z dożą weneckim Piotrem Orseolo na pogranicze Francji i Hiszpanii do opactwa benedyktynów Saint-Michel de Cuxa, gdzie doża założył erem. Cesarz Otton III mianował go opatem. jednak Romuald porzucił ten urząd i wrócił do Włoch, gdzie w 1012 założył w Camaldoli nowy zakon pustelniczy kamedułów, odznaczający się wyjątkowo surową regułą. Romuald zapoznał się wówczas z pismami i żywotami egipskich Ojców Pustyni i na tej podstawie stworzył własną wizję życia pustelniczego. Zamieszkał w małej drewnianej celi. Mnisi mieszkali w odosobnionych celach, praktykowali bezwzględne milczenie i ustawiczne posty.
Jego relikwie pozostawały w opactwie do 1480, następnie zostały przeniesione 7 lutego 1481 do kościoła kamedułów św. Błażeja w Fabriano (wł. chiesa camaldolese di San Biagio a Fabriano), gdzie znajdują się do chwili obecnej.
Papież rozszerzył kult Romualda z Camaldoli przez kanonizację równoważną.
W 1595 roku Klemens IX nakazał wspominanie świętego w dniu przeniesienia jego relikwii (7 lutego) z uwagi na szczególną pamięć innych świętych Gerwazego i Protazego przypadającą 19 czerwca. Dopiero Sobór Watykański II w reformie liturgicznej (1969) przywrócił wspomnienie św. Romualda w dzienną rocznicę śmierci.
W ikonografii święty przedstawiany jest w białym habicie kamedulskim, czasem w czarnym benedyktyńskim z księgą w ręku lub modelem pustelni.
Jego atrybutami są: czaszka, otwarta księga, kij podróżny, laska.
źródło: wikipedia.pl