Urodził się w elitarnej wielodzietnej rodzinie. Ojciec Franciszka, Sante Possenti, był gubernatorem Państwa Kościelnego (dzisiejsze środkowe Włochy).
W wieku 4 lat Franciszek stracił matkę (Agnese Frisciotti). W latach 1841-1856 uczył się w Spoleto (gdzie przeprowadził się z ojcem i braćmi), najpierw w Instytucie Braci Szkolnych, później w kolegium jezuickim. W szkole nazywano go il damerino, co oznacza "bawidamka" z uwagi na jego zamiłowanie do zabaw i polowania.
Mając 18 lat (1856), ku zdziwieniu wszystkich i wobec sprzeciwu ojca, wstąpił do Zgromadzenia Męki Pańskiej (wł. Passionisti a Morrovalle, Macerata) przyjmując imię Gabriel od Matki Bożej Bolesnej. Tu, mimo choroby, rozpoczął nowicjat i studiował teologię oraz filozofię. 22 września 1857 złożył śluby zakonne w Isola del Gran Sasso. Był oddany modlitwie, Najświętszemu Sakramentowi i Matce Bożej.
Uważany jest za bohatera, który ocalił Isola del Gran Sasso przed spaleniem przez okupacyjne wojsko pod dowództwem Józefa Garibaldiego.
Zmarł tamże, mając zaledwie 24 lata, na gruźlicę.
