Jan Eudes, Jean
Eudes (ur. 14 listopada 1601 w Ri, zm. 19 sierpnia 1680 w Caen) –
święty Kościoła katolickiego, francuski ksiądz, początkowo
oratorianin, założyciel kongregacji księży świeckich z siedzibą
w Caen (1643).
Członków
założonej przez św. Jana kongregacji – zakonu Jezusa i Maryi
(Congrégation de Jésus et Marie (fra.)) nazywano eudystami
lub misjonarzami, gdyż ich podstawowe zadania sprowadzały się do
prowadzenia misji wewnętrznych, czyli nawracania protestantów i
krzewieniu wiary wśród niepraktykujących katolików[1]. Drugim
ważnym zadaniem było zakładanie seminariów duchownych celem
podniesienia poziomu intelektualnego przyszłych księży.
Kongregacja rozwiązana w czasie rewolucji francuskiej reaktywowana
została w 1926 roku[2].
Napisał kilka prac o misjonarskim i ascetycznym
charakterze, m.in.:
-
„Życie i królestwo Jezusa” (franc. La vie et la royaume de Jésus, 1637),
-
„Życie chrześcijanina albo Katechizm misji” (La vie de chrétien ou le Cathéchisme de la mission, 1641),
-
„Umowa człowieka z Bogiem poprzez chrzest święty” (Le Contrat de l'homme avec Dieu par le saint baptême, 1654).
Eudes nie ograniczał się do pracy duszpasterskiej.
Aktywnie uczestniczył w zwalczaniu epidemii cholery, jaka nawiedziła
Normandię. Niósł pomoc, chorym, biednym, opuszczonym.
Zapamiętany jednak jest głównie ze swojego wkładu w
rozwój nabożeństwa do Serca Pana Jezusa i Serca Jego Matki.
W 1681 roku ukazało się w druku "Przedziwne Serce Najświętszej Matki Bożej", w którym Jan wyłożył naukę dotyczącą tego nabożeństwa. Przygotowanie pracy o Najświętszym Sercu Jezusowym, przerwała śmierć.
W 1681 roku ukazało się w druku "Przedziwne Serce Najświętszej Matki Bożej", w którym Jan wyłożył naukę dotyczącą tego nabożeństwa. Przygotowanie pracy o Najświętszym Sercu Jezusowym, przerwała śmierć.
Jan Eudes został beatyfikowany 25 kwietnia 1909 przez
papieża Piusa X. Kanonizacji dokonał następca, Pius XI, w 1925
roku.
Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim
obchodzone jest w dzienną rocznicę śmierci.
