Święty Antoni z Padwy posiadał dar głoszenia niezwykłych kazań. Poprzez swoją apologetykę nazywano go często młotem na heretyków. Przedstawiamy kilka cytatów z jego kazań, niech będą one drogowskazami na dzisiejsze dni.Cierpliwość jest pasem bezpieczeństwa duszy, który broni ją i chroni od wszelkiej perturbacji.
Nie sądź i nie karć surowo człowieka błądzącego, ale łagodnie. Gdybyś chciał ratować człowieka ugrzęzłego w bagnie, to byś go nie wpychał głębiej, ale podnosił.
Rozum był wcześniej niż książki. Kto więc swój rozum wzbogaca doświadczeniem, ten czerpie z samego źródła mądrości.
Miłosierdzie wobec ubogich leczy trud skąpstwa i czyni duszę piękną.
Dobroć i pokora są najmilsze Bogu i ludziom. Człowiek dojrzewa w pokorze serca.
Są dwie rzeczy, które powinny naprowadzić nas na pokorę: ubóstwo naszego istnienia oraz szybko uciekające życie.
W tym mglistym świecie święci jaśnieją niczym gwiazdy na firnamencie.
Kto nie pragnie rzeczy wiecznych, kocha rzeczy ziemskie.
Nie dopuszczaj gniewu do serca twego, a gdy już tam jest, broń mu wstępu na oblicze. Powściągnij język, aby w słowach nie wybuchnął, a gdy to się stało, strzeż się, aby się czynem nie objawił.
Człowiek ma tyle bożków, ile kultywuje nałogów.
Chwała niegodziwców im bardziej się wynosi, tym jest mniej stabilna.
Kto żyje w samotności, wolny jest od trzech niebezpiecznych rzeczy: od zbytniego mówienia, słuchania i patrzenia.
Nie chcę osądzać tego grzesznika, bo albo byłem, albo jestem, albo mogę być takim jak on.
Bóg czasami nawiedza zabłąkaną duszę nakazem, czasami karą, a czasem cudem.
