enon urodził się w arystokratycznej rodzinie saskiej. Wykształcenie zdobywał u benedyktynów i w szkole katedralnej, po ukończeniu studiów wstąpił do benedyktynów. Święcenia kapłańskie przyjął w 1040 i wkrótce został wybrany opatem. Za sugestią cesarza Henryka IV, metropolita Magdeburga ustanowił go biskupem miśnieńskim.
W 1071 r. cesarz przekazał Benonowi, z rąk banity, Ozera osiem "łanów królewskich" w "Villa Goreliz" (Gorelic, dzisiejszy Zgorzelec i Görlitz).
Kiedy pomiędzy cesarzem a papieżem św. Grzegorzem VII wybuchła walka o inwestyturę, biskup opowiedział się po stronie papieża, za co został aresztowany. Legenda głosi, że w momencie aresztowania, wyrzucił klucze katedry do Łaby. Odzyskał je kilka lat później z żołądka ryby, kiedy został uwolniony z niewoli (św. Benon często jest przedstawiany podczas tego wydarzenia).
Po śmierci Grzegorz VII, w 1085 roku podczas synodu w Quedlinburgu, Benon poparł anatemę wobec antypapieża Klemensa III, za co synod moguncki (popierający cesarza) zdjął go z urzędu. W 1088 roku ponownie objął swą diecezję, przywrócił w niej karność kościelną i uzdrowił administrację. Nazwano go apostołem Wendetów, ponieważ rozwinął działalność misyjną pośród plemion zachodnio-słowiańskich.
Zmarł w 1106 roku. Jego grób został zniszczony w czasie, gdy Saksonia przeszła na protestantyzm.
wikipedia.pl
