Franciszkanie Niepokalanej (łac. Congregatio Fratrum Franciscanorum Immaculatae, siglum FFI) - katolicki instytut zakonny na prawie papieskim powstały w 1970 r. jako zreformowana gałąź franciszkanów konwentualnych.
Założycielami zgromadzenia jest dwóch włoskich franciszkanów: Stefano Maria Manelli i Gabriele Maria Pellettieri, główną zaś inspiracją - dekret II soboru watykańskiego Perfectae Caritatis, traktujący o odnowie życia zakonnego. Dokument ten wzywał członków instytutów życia konsekrowanego do powrotu do źródeł danego instytutu i odnowienia charyzmatu założyciela. Drugim ważnym elementem dekretu jest wezwanie do aggiornamento - odnalezienia się we współczesnych czasach. Ojcowie założyciele od 1965 r. poświęcili się rozeznawaniu, modlitwie i studiach nad charyzmatem franciszkańskim. Szczególną uwagę zwrócili wówczas na św. Maksymiliana Marię Kolbe. W 1970 r. generał zakonu udzielił zgody na odnowiony sposób życia franciszkańskiego w klasztorze w Frigento. Wspólnota szybko rozrastała się. W 1990 r. franciszkanie Niepokalanej otrzymali zatwierdzenie na prawie biskupim, a w 1998 r. na prawie papieskim.
W 1982 r. powstała gałąź żeńska, również potwierdzona w 1998 r. przez papieża Jana Pawła II. Analogicznie istnieją również tercjarze Niepokalanej.
Członkowie tych dwóch zgromadzeń składają czwarty ślub - maryjny - obok czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Zobowiązuje on braci i siostry do życia na wzór Maryi. Podobne zobowiązanie składali franciszkanie konwentualni związani z św. Maksymilianem, lecz tylko jako ślub prywatny.
Bracia noszą habit i kaptur tego samego kroju, co franciszkanie konwentualni, w kolorze szaro-niebieskim. Zamiast tradycyjnego franciszkańskiego pozdrowienia Pokój i dobro, używa się: Ave Maria.
Obecnie wspólnota franciszkanów Niepokalanej liczy sobie 305 braci oraz 120 postulantów. Siedziba władz znajduje się w Frigento, we Włoszech. Jedna z placówek funkcjonuje w Warszawie.
Źródło: wikipedia.pl
