Jan XXIII* przeszedł do historii jako «Dobry Papież Jan» albo «Jan Dobry». Określenia te najlepiej oddają jego osobisty styl bycia i sposób sprawowania posługi: był człowiekiem promieniującym ewangeliczną dobrocią i Bożym pokojem. W wieku młodzieńczym (w swoim dzienniku duchowym) zapisał tekst, nazwany przez potomnych "Dekalogiem Jana XXIII"...
TYLKO
DZISIAJ postaram się wyłącznie żyć dniem dzisiejszym nie chcąc rozwiązywać za
jednym zamachem wszystkich problemów
mego życia.
TYLKO
DZISIAJ maksymalnie zatroszczę się o moją postawę być uprzejmym, nikogo nie
krytykować ani tego nie pragnąć, nie uczyć karności nikogo poza samym sobą.
TYLKO
DZISIAJ będę szczęśliwy w przekonaniu, że zostałem stworzony, aby być
szczęśliwym, i to nie tylko w przyszłym świecie, ale również teraz.
TYLKO
DZISIAJ przystosuję się do okoliczności, i nie będę domagał się, by to one
przystosowały się do moich planów.
TYLKO
DZISIAJ przeznaczę przynajmniej 10 minut na dobrą lekturę, pamiętając, że jak
pokarm jest potrzebny dla życia ciała, tak dobra lektura potrzebna jest do
życia duszy.
TYLKO
DZISIAJ uczynię przynajmniej coś dobrego i nikomu o tym nie powiem.
TYLKO
DZISIAJ uczynię przynajmniej jedna z tych rzeczy, których czynić nie lubię, a
jeżeli moje zmysły czułyby się pokrzywdzone, postaram się, by nikt o tym się
nie dowiedział.
TYLKO
DZISIAJ sporządzę szczegółowy plan dnia. Może nawet nie wypełnię go dokładnie,
ale go zredaguję. Będę się strzegł dwóch nieszczęść: pośpiechu i
niezdecydowania.
TYLKO
DZISIAJ będę wierzył niestrudzenie, nawet gdyby okoliczności mówiły co innego, że
dobra Opatrzność Boża opiekuje się mną tak, jakby nikogo innego na świecie nie
było.
TYLKO
DZISIAJ nie będę się lękał. Szczególnie zaś nie ulęknę się radować pięknem i
wierzyć w dobroć.
_____________________
*Jan XXIII (Angelo Giuseppe Roncalli)
pochodził z biednej, wielodzietnej rodziny. W 1904 został księdzem, ukończył
studia z tytułem doktora teologii. W następnych latach pełnił funkcję
sekretarza biskupa Bergamo i wykładowcy w seminarium. Sanitariusz i kapelan
wojskowy w czasie I wojny światowej. W latach 1921–25 pracował w Kongregacji
Rozkrzewiania Wiary w Rzymie, wykładał w seminarium rzymskim. Od 1925 biskup i
wizytator apostolski w Bułgarii, Turcji
i Grecji, od 1944 nuncjusz apostolski we Francji. Arcybiskup (patriarcha)
Wenecji i kardynał od 1953.
Wybrany na papieża w 1958, jego kandydatura
pojawiła się jako rozwiązanie „przejściowe”. Nie przeszkodziło mu to dokonać
zasadniczej reformy Kościoła na zwołanym Soborze Watykańskim II (1962–65). Dążył
do odnowy i dostosowania Kościoła do współczesności oraz zwiększenia współpracy
i dialogu z innymi wyznaniami. Sobór m.in. zreformował liturgię, zastępując
łacinę językami narodowymi, wprowadził celebrowanie mszy przez księży „przodem
do ludu”, odwołał ekskomunikę rzuconą na Kościół wschodni w 1054. W swych
wystąpieniach Jan XXIII wielokrotnie nawoływał o utrzymanie pokoju na świecie.
Nazywano go powszechnie „dobrym papieżem”. Uznał przynależność Ziem Zachodnich
do Polski.
Kto
ma serce pełne miłości, zawsze ma coś do dania.(Jan XXIII)
