1.
Chleb
dla naszych dusz znajduje się w tabernakulum
2.
O
duszo moja ,jak wielka jesteś, skoro tylko Bóg Mozę się nasycić! Pokarmem
naszej duszy jest Ciało i Krew Boga. Duszę można nakarmić tylko Bogiem!
3.
Po
konsekracji Bóg jest między nami obecny tak samo, jak jest obecny w niebie.
Gdybyśmy w pełni zdawali sobie sprawę z tego, umarlibyśmy z miłości.
4.
Czy
kiedykolwiek przyszłoby nam do głowy prosić Boga, aby dał nam swojego własnego
Syna? Bóg uczynił jednak to, co człowiekowi nawet się nie śniło.
5.
Bez
Eucharystii nie istniałoby szczęście na ziemi, życie nasze byłoby czymś
nieznośnym. Kiedy przyjmujemy Komunię, otrzymujemy radość i szczęście.
6.
Jedna
dobrze przyjęta Komunia święta może wystarczyć, żeby oderwać człowieka od spraw
tego świata i dać mu poczuć przedsmak rozkoszy niebieskich.
7.
To
prawda, że nie jesteście godni Komunii, lecz jej potrzebujecie. Gdyby Pan miał
na względzie naszą niegodność, nigdy nie ustanowiłby sakramentu miłości.
8.
Nie wymawiajcie
się grzechami ani tym, że zbyt nędzni jesteście, aby podejść do stołu Bożego.
To tak, jakbym od was usłyszał, że nie wzywacie lekarza, bo czujecie się zbyt
ciężko chorzy.
9.
Nie
przystępować do Komunii świętej to tak, jak umrzeć z pragnienia przy źródle. A
przecież wystarczy tylko pochylić głowę.
10.
Wszystkie
dobre uczynki razem wzięte nie są warte jednej Mszy świętej, bo tamte są
dziełami ludzkimi, a Msza jest dziełem Bożym.
11.
Cóż
takiego czyni Pan nasz w sakramencie swojej miłości? miłuje nas całym sercem, z Jego Serca tryskają
ku nam strumienie czułości i miłosierdzia, w których topią się grzechy świata.
12.
Po
Komunii świętej dusza zanurza się w nektarze miłości, niczym pszczoła w
nektarze kwiatu.
13.
Człowiek
przyjmujący Komunię świętą zanurza się w Bogu jak kropla wody wpadająca do
oceanu. Nie sposób ich już potem rozdzielić.
14.
Komunia
święta jest kąpielą miłości.
15.
Gdybyśmy
znali wartość świętej Komunii, unikalibyśmy najmniejszych grzechów, aby mieć
szczęście przyjmować ją jak najczęściej.
16.
Powinniśmy
starać się przyjmować Komunię codziennie. Jak bardzo powinniśmy czuć się
upokorzeni, siedząc w ławce i widząc innych podchodzących do Komunii!
17.
Kiedy
macie szczęście przyjąć Boga, czujecie przez pewien czas radość i balsam
pocieszenia w sercu. Dusze czyste nieustannie trwają w tym stanie, a ze
zjednoczenia z Panem czerpią siłę i szczęście.
18.
Jeśli
nie możemy przystąpić do Komunii sakramentalnej, zastąpmy ją, na ile to
możliwe, Komunią duchową, którą możemy przyjmować w każdej chwili, gdyż stale
serca nasze powinny płonąć pragnieniem przyjęcia Boga.
19.
Czy
wiecie, jak szczęśliwy jest Anioł Stróż prowadzący duszę czystą do Komunii?
20.
Dusza,
która często i godnie przystępowała do Komunii, będzie piękna w wieczności!
Ciało Pana będzie promieniowało z naszego ciała uwielbionego, a Jego najdroższa
Krew będzie płynąć w naszych żyłach.
21.
Kiedy
dysza chrześcijanina, który przyjmował za życia Komunię świętą, wstępuje do
nieba, pomnaża radość, jaka tam panuje.
