1.
Kapłaństwo
jest sakramentem, wydaje siewam, że nie macie z nim nic wspólnego, jednak
dotyczy on was wszystkich. Kapłaństwo podnosi człowieka do Boga. Kim jest
kapłan, jeśli nie tym, który tu na ziemi, reprezentuje Boga?
2.
Gdyby
nie było sakramentu kapłaństwa, nie mielibyśmy Pana wśród nas. Kto bowiem
włożył Go do tabernakulum? Kaplan.
3.
Kapłaństwo
jest naprawdę czymś wielkim. Kapłan zrozumie siebie dobrze dopiero w niebie.
Gdybyśmy rozumieli na ziemi, czym jest kapłaństwo, umarlibyśmy nie z przejęcia,
lecz z miłości.
4.
Wszelkie
dary Boże na nic by się na m nie zdały, gdybyśmy nie mieli wśród nas kapłanów.
Na co komu dom pełen złota, jeśli nie byłoby nikogo władnego otworzyć nam drzwi?
Kapłan ma klucze do niebieskiego skarbca to on otwiera nam drzwi nieba, jest administratorem
dóbr Pańskich i ekonomem domu Ojca.
5.
Jeżeli
miałoby się wiarę , można by ujrzeć Boga ukrytego w kapłanie, jak światło za
szkłem lampy, jak wino zmieszane z wodą.
6.
Kapłan
nie jest kapłanem sam dla siebie. Sam sobie nie może udzielić rozgrzeszenia.
Nie może sam sobie udzielić żadnego sakramentu. Kapłan nie żyje dla siebie,
żyje dla was.
7.
Kto
przyjął naszą duszę gdy przyszliśmy na świat? Kapłan, Kto ją przygotowuje do
stawienia się przed Bogiem, obmywając ją po raz ostatni we krwi Jezusa
Chrystusa? Kapłan, wciąż kapłan. A jeśli taka dusza zamiera, kto ją wskrzesza,
przywraca jej spokój obdarza pokojem? Znowu kapłan mocą Chrystusa.
8.
Powinno
się patrzeć na kapłana, gdy znajduje się przy ołtarzu lub na ambonie, jak gdyby
to był sam Bóg.
9.
Choćbyście
mieli tu dwustu aniołów, nie mogliby was rozgrzeszyć. Kapłan jak bardzo prosty
by nie był, może tego dokonać. Może do was powiedzieć: „Idźcie w pokoju,
przebaczam w imię Jezusa”
10.
Ach!
Jakże wielki jest kapłan! Jeśli pojąłby sam, kim jest, umarłby z wrażenia...
Sam Bóg jest mu posłuszny: wypowiada słowa konsekracji, a nasz Pan zstępuje z
nieba.
11.
Bóg
jest posłuszny kapłanowi: mówi dwa słowa, a Pan nasz zstępuje z nieba na jego
wezwanie i zamyka siebie w maleńkiej hostii.
12.
Szczęście,
jakim jest sprawowanie ofiary Mszy świętej, zrozumie się dopiero w niebie!
13.
Jeżeli
kapłan umarłby z nadmiaru pracy i trudów poniesionych dla chwały Bożej i
zbawienia dusz, to nie byłoby wcale źle.
14.
To co
nam kapłanom, przeszkadza zostać świętymi, to brak rozważań. Nie zastanawiamy się
nad sobą, nie wiemy co robimy. Trzeba nam rozważań, modlitwy, zjednoczenia z
Bogiem!
15.
Kapłaństwo
jest tak ciężkim brzemieniem, że gdyby kapłan nie miał pocieszenia i szczęścia
pochodzącego z celebrowania Mszy świętej, nie zdołałby go znieść.\
16.
Przyczyną
upadku kapłana jest brak skupienia podczas Mszy świętej!
17.
Dobrze
czyni kapłan, składając siebie samego co rano Bogu w ofierze!
18.
Kapłan
winien być zawsze gotów odpowiedzieć potrzebom dusz.
19.
Kiedy
ktoś chce zniszczyć religię, najpierw atakuje kapłanów, gdyż tam, gdzie nie ma
kapłana, nie ma już ofiary Mszy Świętej, nie ma kultu bożego.
20.
Nie
mówcie źle o kapłanach!
21.
Gdybym
spotkał kapłana w towarzystwie anioła, to najpierw pozdrowiłbym kapłana. Anioł
jest przyjacielem Boga, lecz kapłan Go reprezentuje.
22.
Widząc
z daleka wieżę kościelną, pomyślcie, że mieszka tam Jezus. A jak to się stało,
że mógł tam zamieszkać? Kaplan tam wszedł i odprawił Msze świętą.
23.
Kapłaństwo
jest umiłowaniem Serca Jezusa. Kiedy spotykacie kapłana, zawsze myślcie o
Jezusie.