1.
Mój
Boże, kimże ja jestem, że nakazujesz abym Cię kochał!
2.
Bój Boże!
Cóż byśmy kochali, gdybyśmy nie kochali Miłości?
3.
Jak
pięknie jest kochać Boga! Wieczności nam nie starczy, żeby zrozumieć miłość.
Modlitwa jest w tym trochę pomoc nam gdyż modlitwa unosi duszę człowieka do
nieba.
4.
Ci
którzy płaczą nad tym, że nie kochają boga, dają tym samym dowód, że Go
kochają.
5.
Kochać
Boga i być kochanym przez Boga! Jakie szczęście!
6.
Boga
kochać to znaczy pozwolić Mu być obecnym we wszystkim, co my miłujemy.
7.
Jak
wielką rzeczą jest poznawać, kochać i służyć bogu! Na tym świecie nie mamy nic
ważniejszego do zrobienia. Wszystko inne jest stratą czasu.
8.
Człowiek
stworzony z miłości nie może bez miłości żyć – albo kocha Boga, albo kocha
siebie samego i świat.
9.
Jakże
piękną jest rzeczą mieć serce, choćby najmniejsze, i móc kochać nim Boga.
10.
Kto
nie kocha Boga, nosi w sobie tylko miłość własną i oddaje się przyjemnością ciała.
11.
Gdybyśmy
rozumieli, jak wielkim szczęściem człowieka jest zdolność kochania Boga,
zastyglibyśmy w ekstazie.
12.
Wyjmijcie
rybę z wody, nie pożyje. Tak też jest z człowiekiem bez Boga.
13.
Jeśli
nie jesteśmy szczęśliwi, to znaczy, że nie kochamy Boga.
14.
Słyszy
się czasem, że Bóg karzy tych, których kocha. To nie zawsze jest prawdą. Dla
tych których Bóg kocha, doświadczenia nie są karami, lecz łaską.
15.
Działać
mamy jedynie dla Boga, składając nasze dzieła w Jego ręce.
16.
Budząc
się rano, trzeba mówić: „Dla Ciebie, Boże, chcę dziś pracować! Poddam się
wszystkiemu, co na mnie ześlesz i oddam Ci to w ofierze. Bez Ciebie nic nie
mogę uczynić, pomóż mi!”
17.
Kiedy
budzimy się rano z żarliwą miłością oddajmy swoje serce Bogu.
18i.
Jeśli godnie wypełnimy przykazanie miłości Boga, znajdziemy szczęście na ziemi
i osiągniemy chwałę w niebie.
19.
Mój
boże, kocham Cię!
Powiększaj
moją miłość od Ciebie w moim sercu, zawsze więcej, od teraz aż do mojej
śmierci.
